تحلیلی بر بازی بزرگان جام نوزدهم: آلمان و آرژانتین :

 آلمان جام را طوفانی شوع کرد و پس از آن بازی طوفانی ،ژرمن ها کمی با آن شرایط آرمانی فاصله گرفتند ولی صدرنشین شدند تا به آن بازی معروف ١/٨ نهایی رسیدند.

آلمان با اتکا بر تاکتیک ضدحمله و بستن نقاط قوت انگلیس ،کاپلو را زمین گیر کردند.

بازی با آرژانتین اما شرایط متفاوتی برای یواخیم لو داشت. مارادونای پرمدعا ولی کم تجربه در مقابل تئوریسن بزرگ آلمان یعنی لو ،برای دوئل آماده شدند.

ژرمن ها قبل از شروع جام جهانی ،150 دانشجوی تربیت بدنی را مامور آنالیز حریفان آلمان کردند تا نشان دهند که حتی به این تیم جوان هم امید زیادی برای موفقیت دارند.

لو شاگردانش را با سیستم 1-3-2-4 روانه ی میدان برای مبارزه با شاگردان مارادونا کرد و شوان اشتایگر نیز به عنوان play maker    وظیفه ی بازیسازی را بر عهده داشت و به مغز متفکر آلمان بدل شد و همچنین وظیفه ی مهار مسی را نیز یدک میکشید و با از کار انداختن مسی ، آرژانتین هم زمین گیر شد.

فوتبال آلمان پس از پایان دهه ی 90 و عدم موفقیت در جام جهانی 1998 و یورو 2000 عملا از آن فوتبال ماشینی به اجبار فاصله گرفتند و رو به فوتبال مدرن و کلاسیک اروپایی آوردند که فوتبال آلمان را وارد فاز جدیدی کرد.

تیمی که تا مرحله ی ١.۴ نهایی در 5 بازی 13 گل زده( 8 گل به انگلیس و آرژانتین ) و تنها 2 گل خورده در کارنامه دارد ،کاملا سزاوارانه به نیمه نهایی پای نهاده است.

کلینزمن در برنامه ی زنده در ZDF   گفت: نبود بالاک به نفع ژرمن ها تمام شد چون اگر این بازیکن حضور داشت ، شادابی و طراوت تیم ملی نیز فقط و فقط به  ساق های بالاک وابسته میشد ولی الان 11 جوان ،برای موفقیت آلمان هم قسم شدند و تیم به بازیکنی وابسته نیست.

و اما آرژانتین :

مارادونا در اولین بازی جدی اش در جام جهانی به زانو در آمد و به بن بست تاکتیکی رسید تا ثابت شود جام جهانی جای مربیان کم تجربه برای محک و موفقیت نیست.بردن کره جنوبی،نیجریه و یونان، بدون سرمربی با این بازیکنان نیز میسر می بود.

مقصر اصلی شکست و ناکامی آتشین ترین و شاداب ترین تیم یک دهه ی اخیر آرژانتین، تنها خود مارادوناست.

هیچ جام جهانی را نمیتوانید بیابید که سرمربی قهرمان جهان، حتی یک کلاس مربیگری هم نرفته باشد .

به این اسمها توجه کنید:

فرانتس بکن بائر،پریرا و زاگالو ،امه ژاکه،اسکولاری و لیپی. این اسمهای بزرگ و باتجربه بودند که تیمهایشان را قهرمان جهان کردند.

مارادونا اما با اتخاذ تاکتیک سراسر اشتباه و دعوت نکردن از بازیکنان آماده ای چون کامبیاسو،ریکلمه و زانتی، تیر خلاص را برای شکست آرژانتین شلیک کرد..

 مارادونا ،مسی را به آتش کشید و در بازی آخر اوج اشتباهش را به رخ کشید و مسی را به عنوان هافبک-مهاجم و بازیکن هدف روانه ی میدان کرد و تا عملا مسی با یک یارگیری ساده ،هم خودش و هم مهاجمان تیم فلج شوند.با یک تیر دو نشون زده شد.!!

تفاوت لو و مارادونا در این بود که لو ، کلوزه راشکوفا کرد و مارادونا ،مسی را سوزاند.!

مارادونا  باید  بیاموزد که فوتبال فقط حرکات جنجالی و نمایشی نیست.بازیکن بزرگ ،لزوما مربی بزرگی نیمشود.

البته باید خاطر نشان کرد که از محبوبیت مارادونا کاسته نخواهد شد.

مردم آرژانتین مانند برخی کشورها !! بازیکنی را یک شب از عرش به فرش نمی آورند.

حالا مارادونا با خیال راحت میتواند به ادامه ی امضاء کردن پیراهن تیم ملی آرژانتین برای هوادارنش بپردازد.